Vraagislam.nl Leer de Islam daadwerkelijk kennen!
De belangrijke rol van wetenschap in de islam: Jabir ibn Hayyan
Jabir ibn Hayyan is de uitvinder van experimentele scheikunde. Hij wordt dan ook “de vader van alle scheikundigen” en “de vader van de scheikunde” genoemd. Hij was de eerste ‘chemicus’ die zijn informatie vergaarde door middel van het uitvoeren van experimenten en de resultaten van deze experimenten te observeren. Jabir slaagde er hierdoor in de scheikunde tot een wetenschappelijke methode te ontwikkelen.
Hij legde de basis voor het voorbereiden, behandelen èn toepassen van chemische substanties, waardoor hij werd gezien als de meester der scheikundigen. Zo heeft de wetenschap (o.a.) de volgende basistechnieken in de scheikunde te danken aan Jabir: kristallistie, calcinatie, sublimatie en verdamping. Ook is hij de ontdekker van zwavelzuur, zoutzuur, salpeterzuur, citroenzuur, azijnzuur en wijnsteenzuur. Verder was hij de eerste chemicus die zwavel en kwik wist te classificeren als elementen en deze wist te zuiveren en isoleren. Jabir wist zijn ontdekkingen ook toe te passen op processen in de praktijk, door bijvoorbeeld het voorkomen van roest op metalen mogelijk te maken. Zo profiteerde iedereen van zijn ontdekkingen.
De reden dat Jabir zoveel invloed heeft gehad op de wetenschap, ligt in het feit dat hij de hele zienswijze rondom scheikunde en chemie heeft veranderd. De scheikunde begon namelijk ooit als een ‘bijgelovige’ zaak, die haar oorsprong vond in oude legendes. Jabir was de gene die de experimentele methodes ontwikkelde waarmee hij de wereld leerde uit te gaan van directe waarnemingen en niet van ideeën, legendes en mythen. Hij heeft zoveel scheikundige ontdekkingen gedaan, dat de scheikunde constant werd gelinkt aan zijn naam. Zo werd er gesproken over “de scheikunde van Jabir” en “Jabir’s handwerken”. Jabir werd in 721 geboren in het huidge Iran. Hij werd 95 jaar oud en stierf in 815 in het huidige Irak.