Het is verplicht voor iedereen die binnen het oogbereik van de Ka’ba woont, zoals de inwoners van Mekka of degenen die in de omliggende bergen wonen, om fysiek met hun hele lichaam naar de bouw van de Ka’ba te kijken tijdens het gebed: als zelfs maar één van hun ledematen niet direct naar de bouw van de Ka’ba is gericht, dan is hun gebed ongeldig. Daarom mag een grote groep mensen het gebed niet in een rechte rij verrichten als de breedte van die rij langer is dan de breedte van de Ka’ba, omdat de mensen aan de uiteinden van de rijen niet naar het lichaam van de Ka’ba zouden kijken. In een dergelijk geval moeten de mensen die het gebed verrichten in een boog, halve cirkel of cirkel staan, zodat ieder van hen naar het bouwwerk zelf kijkt. Alleen wanneer de groep zo klein is dat de door hen gevormde rij smaller is dan de breedte van de Ka’ba, mogen zij in een rechte lijn bidden.

[OPMERKING: Als het voor een persoon niet mogelijk is om de Ka’ba te zien, omdat zijn gezichtslijn bijvoorbeeld wordt geblokkeerd door andere gebouwen, dan moet hij andere oriëntatiepunten gebruiken om de positie van de Ka’ba te helpen bepalen, zoals de Abu Qays berg].

Hoewel het niet verplicht is voor iedere inwoner van Mekka om in de Haram (binnenplaats van de moskee) te bidden, is het wel verplicht voor hem om de qibla te bepalen door de Ka’ba daadwerkelijk te zien, bijvoorbeeld door op het dak van zijn huis te gaan. Het is voldoende voor een persoon om de qibla op deze manier vast te stellen; daarna mag hij alle toekomstige gebeden blijven verrichten zonder de Ka’ba opnieuw te zien. Het is niet geoorloofd voor een persoon om berekeningen te gebruiken om de qibla te bepalen wanneer hij de richting ervan met zekerheid kan weten.

Als een persoon zo ver van de Ka’ba verwijderd is dat het voor hem fysiek onmogelijk is om deze te zien, dan is het hem toegestaan om in de algemene richting ervan te bidden. Dit geldt zelfs wanneer hij zich op plaatsen bevindt die vrij dichtbij zijn, zoals Mina.