“Islam” betekent letterlijk “totale overgave” of “onderwerping” in het Arabisch en verwijst naar de totale, vrijwillige overgave en onderwerping aan Allah, de Schepper. Een moslim is zich bewust van het feit dat Allah de Schepper is en dat Hij ook de voorziener is. Om deze reden is het belangrijk om Zijn regels te volgen in plaats van onze eigen regels, die gebaseerd zijn op beperkte kennis. Een belangrijk onderdeel van de islam is gehoorzaamheid aan Allah en Zijn wetten, wat essentieel is voor een rechtvaardig en vredig leven.
We zien dat de religie uit drie delen bestaat (Islam, Iman en Ihsane) en dat deze delen bestaan uit verschillende elementen:
- Islam (rituelen) – De rituelen van de islam worden bestudeerd in fiqh (islamitische jurisprudentie), wat zich richt op de praktische toepassing van de wetten van de islam.
- Iman (geloven) – De basis van het islamitische geloof wordt bestudeerd in aqiedah (geloofsleer), wat zich richt op de fundamentele leerstellingen van de islam, zoals het geloof in één enkele god, Allah, en de profeet Mohammed ﷺ als Zijn boodschapper.
- Ihsan (goedheid uitdragen) – De basisprincipes van bewustzijn en moraliteit worden bestudeerd in tazkiyah, wat zich richt op het behalen van spirituele volmaaktheid en het uitdragen van goedheid naar anderen.
In tegenstelling tot de accenten van islam (wat men moet doen) en iman (waarom men moet doen) is ihsan vooral geassocieerd met intentie. Iemand die “doet wat mooi is” wordt een muhsin genoemd. Algemeen wordt aangenomen dat iemand alleen ware ihsan kan bereiken met de hulp en leiding van Allah, die alle zaken bepaalt. Traditioneel hebben islamitische juristen zich geconcentreerd op de islam en theologen op iman, terwijl soefies[1] hun aandacht hebben gericht op ihsan en het perfectioneren van karaktereigenschappen.